DINOZAURY - AMFICELIAS
Amficelias (lac. Amphicoelias)) - zauropod, należący do rodziny diplodokokształtnych. Jego nazwa składa się z greckich słów ampli – obustronnie oraz koilos – wklęsły i – oznacza „dwukrotnie wkłęsły”. Jden z jego gatunków Amficelias fragillimus (fragilis – łamliwy, kruchy - nazwano go tak ponieważ znalezisko było właśnie w takim stanie jak na nie nazwa wskazuje) mógł ważyć 100 do 150 ton i osiągać długośc 40-60 metrów co znaczyło by, że był największym dinozaurem jakiego kiedykolwiek odnaleziono. Gatunek ten jest znany z pojedyńczego kręgui kości udowej, które w dodatku zagineły więc musimy polegać na rysunkach i notatkach z 1878 roku wykonanych przez Edwarda Cope’a.
Dzienniki Cope świadczą o tym, że Lucas jako miejsce znalezienia skamieliny podał wzgórze położone na południe od kamieniołomu, w którym znaleziono szczątki kamarazaura znane obecnie jako "Cope's Nipple". Choć pierwotnie Cope pisał o nim jako o znalezisku z środkowokredowej formacji Dakota, obecność w tych samych skałach szczątków kamarazaura świadczy o tym, że to naprawdę formacja Morrison, której wiek datuje się na późną jurę ok. 150 mln lat.
Niewiadomo co się stało z zaginionymi elementami, ale przypuszcza się, że się po prostu rozpadły gdyż w tamtych czasach nie znano chemicznych sposobów na konserwację skamielin. Z powodu braku namacalnych dowodów na istnienie tego dinozaura, jest on często pomijany w książkach i artykułach, jednak nikt jednoznacznie nigdy nie wykluczył jego istnienia. Edwarda Cope sklasyfikowął trzy gatunki amficeliasa – A. fragillimus, A. altus i A. latus.
Carpenter badał kwestię przyczyny gigantycznych rozmiarów zauropodów w tym amficeliasa. Stwierdził on, że duże rozmiary cechowały zauropody od początku ewolucji tej grupy. Porównał on zauropody z współczesnymi dużymi ssakami jak słonie czy nosorożce. Wykształciły one duże rozmiary aby pomieścić spory układ pokarmowy, który pozwala sprawnie trawić pokarm. Długie jelita umożliwiają fermentację i gromadzie pożywienia. Dzięki temu zwierzęta wyposażone w rozbudowany układ trawienny w którym gromadzą pokarm, łatwiej wytrzymują okresowy spadek jakości pożywienia podczas pory suchej. Zauropody na początku swej ewolucji środowiska z okresowymi suszami. Właśnie aby je przetrwać, wykształciły rozbudowane układy trawienne, co ciągło za sobą powiększenie rozmiarów. Środowiskiem amficeliasa była w zasadzie sawanna w której okresowo spadała jakość pokarmu (z powodu suszy).